Za oko 1,4 milijarde Kineza, nova godina počinje 22. januara – za razliku od gregorijanskog kalendara, Kina svoj tradicionalni datum Nove godine računa prema lunarnom ciklusu. Dok razne azijske nacije također slave svoje lunarne novogodišnje festivale, kineska Nova godina je državni praznik u nekoliko nacija širom svijeta, ne samo u Narodnoj Republici.
Jugoistočna Azija je regija u kojoj većina zemalja daje svojim građanima slobodno vrijeme za početak kineske Nove godine. To uključuje Singapur, Indoneziju i Maleziju. Kineska Nova godina je posljednjih godina uvedena i kao poseban praznik na Filipinima, ali prema izvještajima lokalnih medija od 14. januara ove godine neće biti posebnih slobodnih dana. Južna Koreja i Vijetnam također organiziraju proslave na početku lunarne godine, ali one se dijelom razlikuju od običaja kineske Nove godine i vjerojatnije je da će ih oblikovati nacionalna kultura.
Dok je većina zemalja i teritorija koje eksplicitno slave kinesku Novu godinu u Aziji, postoje dva izuzetka. U Surinamu u Južnoj Americi, prijelaz godine u gregorijanskom i lunarnom kalendaru su državni praznici. Prema zvaničnom popisu, oko sedam posto od oko 618.000 stanovnika je kineskog porijekla. Ostrvska država Mauricijus u Indijskom okeanu takođe slavi kinesku Novu godinu, iako samo oko tri odsto od oko 1,3 miliona stanovnika ima kineske korene. U 19. i prvoj polovini 20. vijeka, ostrvo je bilo popularna emigraciona destinacija Kineza iz provincije Guangdong, koja se u to vrijeme zvala i Kanton.
Proslave kineske Nove godine su raspoređene na dvije sedmice i obično izazivaju povećan obim putovanja, jedan od najvećih talasa migracija u svijetu. Svečanosti takođe označavaju zvanični početak proleća, zbog čega je Lunarna Nova godina poznata i kao Chūnjié ili Prolećni festival. Prema zvaničnom lunarnom kalendaru, 2023. je godina zeca, što se poslednji put dogodilo 2011.
Vrijeme objave: Jan-06-2023